Tuesday 2 June 2015

Staptog: Clanwilliam na Lambertsbaai (hoofstuk 1) ...

Aangesien hierdie storie vir langasems is, gaan ek dit in hoofstukke oor die verloop van ‘n paar dae plaas.

Ek het so paar maande gelede besluit ek wil vir Somerkoelte Tehuis vir Bejaarde Persone in Lambertsbaai help om fondse in te samel om hulle eetkamer op te knap.


 Maar in mens se kop kan jy mos die hoogste berge oor, die diepste seë oorwin en is jy so sterk dat jy vir Herkules in ‘n Ysterman-kompetisie ore kan aansit.

Ek wou egter glad nie iets so groot en buitengewoon doen nie. Ek wou eenvoudig die afstand tussen Clanwilliam en Lambertsbaai (63 km) te voet aflê.




 Nou kyk, dis nie die eerste keer wat ek sou stap nie. Nee! Ek het darem die Kaap-mars (in die dae toe die Weermag dit nog aangebied het) ‘n keer of twee-drie gestap. Of was dit nou nader aan 7?
Dan het ek seker 40-plus voetslaan roetes, van verskillende moeilikheids grade, op my kerfstok.
Maar nou moet julle ook onthou, al hierdie stappery het ongeveer 20 jaar gelede gebeur.

Toe ek die gedagte uitspreek en Somerkoelte se Beheerraad keur die fondsinsameling goed, toe weet ek die vet is in die vuur. Nou is daar nie omdraai kans nie.

Ek het borge per km begin vra en wonderlike reaksie gekry. Maar later meer daaroor.

Alles was gereël en reg. Die ondersteunings voertuie. Die verversings vir energie en krag. Die medisyne vir seer spiere en stukkende plekke.

Maar natuurlik was daar die doemprofete ook, wat vir my lyste so lank soos my voorarm gegee het van wat alles kan verkeerd gaan.

En dan die ouens wat my nie regtig ken nie, wat summier die uitspraak gemaak het dat ek dit nie gaan maak nie.
Ek dink as hulle weddenskappe gevat het op my vermoë om die roete te voltooi, het die hoogste bieër my seker met veiligheid 15 km gelyk gegee.

Die ergste van alles is dat die manne nie gedink het die stories bereik my ore nie. Ek het dit maar in stilte aangehoor. Want ek ken mos my eie vermoë.
En ek weet mos dat die Here saam met my stap en daar waar ek met seer voete en ander dinge sou sukkel, sal Hy dit vir my draaglik maak om te voltooi wat ek aangepak het.
Omdat die mense nie my geskiedenis van stap geken het nie, wou almal raadgee. Van wat ek moet aantrek tot hoe ek moet asemhaal. En natuurlik alles tussen-in.


So breek D-dag toe aan op 30 Mei 2015.

                                                                ... word vervolg ...

No comments:

Post a Comment