Soos dit maar met
baie drome in mens se oë gaan, het myne ook vervaag die oomblik toe ek myself
midde in die werklikheid bevind.
Die spreekwoord,
“Drome het vlerke,” is waar. My drome oor Lambertsbaai en die eiendomsmark het
arendsvlerke gekry en die verre verskiet in gevlieg.
Ek is egter nie
dankbaar soos Noag van ouds toe die duif nie teruggekeer het ark toe nie. Ek
weet daar en dan verseker dat ek, met permissie gese, nou letterlik my gat gaan
sien.
Ek betree die
Weskus met die wonderlikste atmosfeer. Die vriendelike mense en die pragtige
natuur wat my welkom heet. Maar ek en die eiendomme vind mekaar nie.
Die verhouding
is van die begin af gedoem en ons besef dat ons nie ‘n langtermyn verbintenis
met mekaar gaan hê nie.
Die leerproses
is stadig, die geleenthede min en miskien tel my vooropgestelde idees teen my.
Maar dit maak nie vir my sin nie. Ek is tog opleibaar. Of so het ek myself wysgemaak.
En ek weet dat ek enige ding kan
doen waarop ek my toespits.
En so loop die
kruik leeg. Daar is later nie eens meer ‘n oortjie oor om vir kollekte in die
kerk te gebruik nie.
Ek hoor die
prediker oor die draadloos praat en ‘n paar sinne val my op: “Die Here is by
jou in alles wat met jou gebeur. Dit wat goed is, maar ook in dit wat verkeerd
loop”
Zym se winkel –
Iets van Als, wat as‘n ekstra inkoste moes dien, raak die hoofbron van
finansies.
Nou kan ek nie
anders as om sonder skroom te sê dat die geld wat in die winkel verdien word,
kwalik genoeg is om nuwe voorraad aan te koop.
Wat nou gemaak?
“Bid” skree almal! Die wat ‘n persoonlike verhouding met die Vader het. Ook
daardie wat venynig wil voorgee dat hulle dit goed bedoel. En hulle laat dit
klink of hulle deur harts-inligting weet dat ek nie bid nie.
En ek wil dit
nie hoor nie. Want ek bid! Maar God bly doof en sommer nog stom ook!
ALLE planne wat
ek maak boemerang. Alles lyk vreeslik belowend. Diep binne glo ek hier gebeur
die verandering nou! Net om agter te kom dit verdwyn soos vals beloftes die
niet in.
Die prediker se
boodskap oor die draadloos gaan oor: “Die Here sal jou nie in iets neersit as
Hy jou nie daardeur gaan vat nie”
Eers bid ek vir
die finansiele vermoë om die verlies aan inkomste, (wat ek nooit verdien het
nie) te vervang. Maar God bly doof.
En die winkel se
inkomste bly konstant. Geen verhoogde verkope nie. Geen onverdiende aalmoese
nie. Niemand wat dit kan
bekostig om vir my die geld skenk, voor te skiet of te leen nie.
Seker ook maar
goed, want my oorle Moeder het altyd gese: “Leen is an old maid’s name”
Ek wou ook maar
net die geld bekom om Zym se winkel so uit te brei om die omset so te laat
verhoog dat ek ten minste my finansiële verpligtinge maandeliks kan by bring.
Maar God is doof.
Van al die
vonkposse wat ek vir mense skryf, is daar slegs twee wat my antwoord. “Nee
jammer. Ek kan
dit self nie nou bekostig nie”. Die res vermy my asof ek besig is om ‘n volksmoord
te beplan.
Die prediker oor
die draadloos se stem gooi die woorde in my ore: “Die Here dwing jou soms tot
stilstand sodat jy skoon van voor af kan
begin”
Toe begin ek vir
al die instansies vonkposse stuur om te verduidelik dat ek nie my verpligtinge kan na kom nie. ‘n Stilte
daal neer in die kuberruim. En God bly doof.
Die versekeringsmakelaars
is die enigstes wat reageer, Die res spreek nie eens hulle geweldige
onsteltenis uit nie. Ek weet nie of hulle die kennisgewing onvang het nie.
Ek stuur ‘n
opvolg vonkpos. En ‘n derde vonkpos. Ek bel en probeer met die betrokke persone
te praat. Maar hulle is nie beskikbaar nie en sal terugbel. Maar dit gebeur ook
nie.
Ek adverteer my
dienste as fotograaf. Kry een kwotasie om te doen en toe die arme bruid my
tarief hoor, skrik sy haarself uit die huwelik uit. Ek wil darem net sê ek is
heelwat goedkoper as die begin pakkette van R12 000 wat ‘n ander plaaslike
Weskus fotograaf vra.
Daarna bid ek
vir werk. Ek stuur my CV die wêreld in. Die enigste mens wat vreeslik opgewonde
is om van my te hoor is die administrateurs van ‘n “Oil rig” Ek werk vinnig uit
hulle gaan my nêrens heen stuur nie, want hulle soek ‘n registrasiefooi van
R975.00.
So se ek toe vir
die Here: “Hier is ek. So kom ek dan ook nou aan die einde van my planne, moed
en uithouvermoë”.
Dan hoor ek sag
soos die fluister-wind in my ore, met geen herkenbare stem nie; “hoekom
bekommer jy jou oor die einde van die maand as jy nog nie vandag ten volle
geleef het nie? Vat elke dag oomblik vir oomblik.” Ek frons, want hoekom sal ek
nou sulke stroperige goeters dink?
Ek ervaar die
Psalm vers: “Na waters waar rus is lei Hy my heen.” En ek begin prentjies maak.
Nee nie skilder nie, want dit kan
ek nie. Ek maak prentjies. Elke dag leef ek net vir daardie dag.
En ek lewe soos
Oupa Eli sal sê: “Hoop vir die beste, want die slegte kom vanself.”
Die dae kruip
teen slakkepas verby. Die Chery loop al
minder en die einde van die maand spoed voort met die krag en die kleur van ‘n
vulkaan wat aan’t uitbars is.
Ek maak my
tweede prentjie.
Die prediker oor
die draadloos is vol passie as hy vermaan: “Die Here stuur gereeld mense oor
ons pad wat ‘n verskil kan
maak. Hou net jou oë en ore oop.”
So stig ons ‘n
aanlyn winkel met van die handgemaakte voorraad wat ek in Zym se winkel het,
met die hoop iemand wil die goed koop. Maar nee!! almal “like” net die verdomde
winkel. Niemand bestel die goed nie.
Praat oor Radio
Namakwaland oor www.skryfnet.co.za met
‘n gestotter en ‘n gehakkel. Daar is darem dat een siel wat verstaan hy kan daar registreer om
gedigte te plak. Maar die res bly stil.
….Ja – En God is
doof.
Dan gebeur dit!
Vroeg gisteroggend kry ek ‘n telefoonoproep van ‘n vrou waarvan ek nog net
gehoor het hier in die dorp, maar ek ken haar nie. Kan sy my kom sien, wil sy weet.
Ek het niks om
te verloor nie. Geen geld om iets te koop nie. Maar ek het darem twee ore om
mee te luister. Dus, laat kom maar die dinge, dis deel van die dag wat ek sal kan hanteer.
En dit gaan so:
Haar seun, wat die plaaslike dvd winkel besit, moet die perseel ontruim omdat
dit verkoop is. Stel ek nie belang om dit te koop nie?
Ek glimlag in my
brein, besluit daar en dan dat die Here ‘n wrang sin vir humor het. Hy weet dan
hoeveel gebede ek al opgesê het. Hy weet dat ek geen geld het om enige iets te
koop nie. Hy weet …. Hy weet ….. Hy weet!! Maar Hy is ook doof.
Ek skakel die
draadloos af wanneer die prediker teem: “Die Here gee manna wanneer jy honger
het. Hy sal jou nie van honger of dors laat omkom nie.”
Ek sê vir haar
hy is welkom om die goed hier te kom neersit. En ek sal dit vir hom verhuur.
Teen betaling natuurlik. Maar geld om die besigheid te koop? Nee, dit het ek
nie. Sy onderneem om met haar seun te praat. Want die perseel moet gisteraand
ontruim wees.
Daar wil, wil ‘n
opgewondenheid deur my gaan. Maar hierdie keer praat ek sommer hardop met die
Here. Miskien kan
Hy my lippe lees.
“Here moet my
nie nou opgewonde maak oor iets wat weer nie gaan realiseer nie. Laat dit net
verby gaan. Kry dit net verby!”
Ek hol darem gou
oor die pad na my pelle toe en so in die praat stel hulle voor: “Winsdeling as
afbetaling vir die besigheid. As die bedrag bereik word, raak die besigheid en
al die voorraad joune”.
Ek bel vir
Moeder en stel dit voor.
So los ek dit dan
as deel van die dag wat ek NIE kan
hanteer nie. Maar toe ek weer my oë uitvee, staan ma en seun voor my.
Dis reg, hulle
aanvaar my voorstel van die winsdeling en die afbetaling.
Die rakke en
voorraad word afgelaai en die afspraak is gemaak om Zym se winkel te
herorganiseer sodat alles kan inpas. Dis nou in die komende week.
Ek is nog besig
om die stemme in my ore stil te maak wat my berispe: “Sien, die Here doen Sy
ding op Sy tyd” toe kry ek die versoek vir spasie om ‘n kleremaakster /
naaldwerkster te akkommodeer.
My kop werk in
die hoogste versnelling. Ek het ‘n onbenutte deel vloerspasie. Dit is
afgesonderd van die res van die winkel en sy kan help huur betaal.
So kom ek om –
so kom ek om.
Ek ervaar weer
die Psalm vers. En ek hoor weer die wind fluister. Maar hierdie keer sê die
wind vir my: “Die Here is nie doof nie. Jy is.”
Dis eers toe
Paul vir my se: “Jou geloof is baie sterker as myne. Ek weet nie hoe jy so
rustig bly terwyl jou wêreld rondom jou uitmekaar moer nie,” wat ek weet, so
seker as wat ek miskien nog my gat kan sien, so seker is dit dat ek die dowe
een is. God is nie doof nie. Hy het my net in perfekte tydsberekening op die
regte plek neergesit om met die regte mense pad te kruis……
….. My die pad
laat vat wat tot voordeel van myself is.
Ek is besig met
my derde prentjie. Dit sal ek vir julle wys as ek weer skryf.
Ek weet nog nie
waaroor ek gaan skryf nie.
Vir nou wil ek net
eers dit by julle los:
God is verseker
nie doof nie!
“En die
eiendomme dan?” hoor ek iemand vra.
Nee daardie
verhouding is besig om ‘n stille dood te sterf. Want ek praat eerder die mense
UIT die huis uit as IN.
No comments:
Post a Comment